Hekim Sorumluluğu

Hekim CMUK'nun bilirkişilikle ilgili maddeleri uyarınca işkence iddiası olan olgularda da bilirkişilik (anamnez alma - muayene - rapor düzenleme) yapmakla yükümlüdür. Burada konuyla ilgili olarak; bilirkişinin dosya incelemesi yapmak, tanıkları dinlemek, sorguda (işkence sanığının) hazır bulunmak ve bunlara doğrudan soru sormak (Md. 73) hakkı bulunduğu ve gerek görülen durumlarda uzmanlığı olan resmi dairelerin görüşlerinin de alınabileceğinin (Md. 76) vurgulanmasında yarar vardır.

Konuya uluslararası tıp etiği açısından yaklaşıldığında ise (Dünya Tıp Birliği 1949, 1968, 1983);

  • Hekimin hastası adına özgür ve bağımsız mesleki yargısını çıkar etkenlerinin etkilemesine izin vermemesi.

  • Her türlü hekimlik uygulamasında sevecenlikle ve insan onuruna saygı ile tam bir teknik ve moral bağımsızlık içinde yetkin bir tıp hizmeti vermeye kendini adaması.

  • İnsan yaşamını koruma zorunluluğunu daima aklında tutması gerekmektedir. İşkence görmüş kişinin hekimce güveni sağlanmalıdır. Kişinin yargılanması veya hükümlülüğüne gerekçe olan nedenin araştırılması etik olarak anlamlı değildir.

"Hekimlerin işkenceye katılımı" kavramı:

  1. İşkencenin etkinliğinin artırılması,

  2. Kurbanın yaşamını sürdürmesinin sağlanması,

  3. İşkencenin örtbas edilmesinin sağlanması,

    a. Gözaltı süresi bitinceye kadar iyileşmeyi sağlamak,
    b. Eksik - yanlış rapor düzenlemek, gibi tutumlar ile tanımlanmaktadır.

Hekimin "işkence görebilir" raporu vermesi de Birleşmiş Milletler'ce yasaklanmıştır.